Post by een vrouw on Dec 5, 2006 11:17:50 GMT 1
Hallo ….
Ik zal mezelf eerst maar even een beetje voorstellen.
Ik ben een vrouw.
Ik leef samen met een Counter strike spelende man.
Ik kan de vrouw / vriendin zijn van elk willekeurig counter strike spelende man.
Ik ben iemand die, voordat C.S. bij ons in huis kwam ,nog nooit had gehoord van :
“cheater” , “noob” , “camper”.
Het leven met een “counter strike verslaafde” openbaard dingen ,die voor een niet computer spelende mens volledig wartaal is.
Wereldwijd heeft dit populaire schietspel een reusachtige aanhang gevonden.
Mijn man , we geven hem hier maar even “schietgraag” , als “nick” naam, is zo’n trouwe aanhanger.
Alweer een poosje speelt hij het spel counter strike.
Je leert vanzelf omgaan met counter strike spelende man.
Maar in het begin is het wel even wennen hoor.
In het “echte” leven is “schietgraag” een vrij serieus type,
die eigenlijk géén vlieg kwaad kan doen.
WAAROM ?? ( ….of misschien juist daarom )
Fascineert hem dat schieten op de computer.
Het is weer zover “schietgraag” gaat naar de “virtuele counter strike wereld”
Opgetogen ( met volle handen ,drinken, shag ) de lokroep van de computer volgend.
Zegt hij: “ik ga nog even cssen “.
Na een poosje dringen vanuit de computerkamer zeldzame uitroepen en oergeluiden, de kamer in. zoals :
“jij noob”, “vieze camper”, “oooohhh”, “aaaahhh”,”neee”,
Ik loop richting de computerkamer en open voorzichtig de deur om te kijken,
of echt alles in orde is.
Ik loop de donkere computerkamer in en beland in de “virtuele” wereld der cs verslaafden.
“Schietgraag” werd net opdat moment door een “camper” per “headshot” neergelegd.
Deze “campers” verstoppen zich en verroeren zich niet en wachten erop dat iemand in hun vizier loopt, om ze dan af te schieten, verklaard hij.
Ach ja … tot dan dacht ik : campers hebben een caravan en barbecueën graag op een camping.
Ja ja .. je bent dus nooit uitgeleerd.
Ik vraag hem: “zal ik de luxaflex open doen, de zon schijnt zo lekker”.
“Echt niet, de zon verblind alles op het beeldscherm en dan zie ik die …. terroristen niet meer”:
is het antwoord.
De luxaflex blijft dus dicht. Ik wil toch niet dat mijn “schietgraag” door een terrorist neergeschoten wordt.
Op het beeldscherm loopt “schietgraag” juist een trap omhoog. De virtuele terroristen jacht voert hem door een kantoorgebouw. Hij smijt met granaten en gaat in dekking.
Ik vraag:”wat doe je nu ?”
Wanneer hij verder de virtuele wereld in loopt legt “schietgraag” mij het spel uit.
De map heet cs_office en “schietgraag” is juist als counterterrorist, als de goede dus, onderweg.
In deze ronde moet hij gijzelaars uit de handen van de terroristen bevrijden.
Onderweg schiet hij nog een paar vijanden neer.
Plotseling een schot de “virtuele schietgraag“ zakt in elkaar, bloed spuit uit hem en hij is dood.
De “echte schietgraag” zakt achterover alsof het schot hem persoonlijk in het echt heeft getroffen.
De ronde tijd is alweer voorbij en de volgende schietronde begint, “schietgraag” loopt alweer levendig op het beeldscherm.
Een “noob” (zij die het eigenlijk nog niet zo goed kunnen) loopt “schietgraag” in de weg. Begeleid met enig mopperen, loopt “schietgraag” zich een weg vrij.
Steeds dezelfde weg, “je weet ja waar de tegenstanders langs lopen”.
Een schot, een raam versplinterd , “schietgraag” springt erdoor heen en daar staan opeens de terroristen tegenover hem.
Een wilde schietpartij begint en “schietgraag” knalt 3 terroristen neer.
Plotseling valt een schot en zijn levenskracht is weer aan het einde, waar kwam dat schot vandaan ? “Wat een cheater, hij kon mij echt niet zien”.
Die terrorist had hem waarschijnlijk door de muur gezien en achter die muur op hem staan wachten.
Normaal kun je in de virtuele wereld niet door een muur kijken,
ja dat is zelfs voor mij als “noob” overduidelijk.
De tijd is voorbij.
De map wisselt en “schietgraag” vind zichzelf op de dustvsaztec weer.
Het scenario is veranderd.
Hij moet nu géén gijzelaars bevrijden maar een bom onschadelijk maken. De bom is gelegd en de terroristen moeten de bom tot de explosie verdedigen, verteld hij mij. Met een “defusekit” kan hij de bom sneller onschadelijk maken.
Bewapend met granaten, een geweer, een defusekit en met een mes gaat hij op zoek naar de terroristen en hun tikkende tijdbom.
“Schietgraag” is in zijn sas, met een geweer knalt hij de eerste terroristen neer.
In sluipgang kruipt hij naar een terrorist om hem van achteren te overmeesteren.
Met het mes steekt hij meerdere keren op zijn slachtoffer in.
Zijn overwinningstriomf volgt.
Onder counter strike spelers wordt dit knifen genoemd, een bijzonder grote vernedering.
“Schietgraag”verheugd zich over zijn verrassingsaanval als een klein kind.
En niet alleen hij is in een jubel stemming.
Op het beeldscherm en over zijn koptelefoon vieren zijn teamgenoten,
zijn geslaagde aanval met hem.
Maar zelfs deze heldendaad beweegt mij niet om in euforie uit te breken.
Ik baan me een weg uit de virtuele wereld van counterstrike en
verlaat de donkere kamer van de counterterrorist
en went me weer in het gewone zonovergoten leven .
en zie wel weer wanneer “schietgraag”weer in het echte leven verschijnt.
Ook al zal ik in zijn ogen altijd een “counter strike noob” blijven.
Met vriendelijke groeten van een “counter strike noob”vrouw .
Ik zal mezelf eerst maar even een beetje voorstellen.
Ik ben een vrouw.
Ik leef samen met een Counter strike spelende man.
Ik kan de vrouw / vriendin zijn van elk willekeurig counter strike spelende man.
Ik ben iemand die, voordat C.S. bij ons in huis kwam ,nog nooit had gehoord van :
“cheater” , “noob” , “camper”.
Het leven met een “counter strike verslaafde” openbaard dingen ,die voor een niet computer spelende mens volledig wartaal is.
Wereldwijd heeft dit populaire schietspel een reusachtige aanhang gevonden.
Mijn man , we geven hem hier maar even “schietgraag” , als “nick” naam, is zo’n trouwe aanhanger.
Alweer een poosje speelt hij het spel counter strike.
Je leert vanzelf omgaan met counter strike spelende man.
Maar in het begin is het wel even wennen hoor.
In het “echte” leven is “schietgraag” een vrij serieus type,
die eigenlijk géén vlieg kwaad kan doen.
WAAROM ?? ( ….of misschien juist daarom )
Fascineert hem dat schieten op de computer.
Het is weer zover “schietgraag” gaat naar de “virtuele counter strike wereld”
Opgetogen ( met volle handen ,drinken, shag ) de lokroep van de computer volgend.
Zegt hij: “ik ga nog even cssen “.
Na een poosje dringen vanuit de computerkamer zeldzame uitroepen en oergeluiden, de kamer in. zoals :
“jij noob”, “vieze camper”, “oooohhh”, “aaaahhh”,”neee”,
Ik loop richting de computerkamer en open voorzichtig de deur om te kijken,
of echt alles in orde is.
Ik loop de donkere computerkamer in en beland in de “virtuele” wereld der cs verslaafden.
“Schietgraag” werd net opdat moment door een “camper” per “headshot” neergelegd.
Deze “campers” verstoppen zich en verroeren zich niet en wachten erop dat iemand in hun vizier loopt, om ze dan af te schieten, verklaard hij.
Ach ja … tot dan dacht ik : campers hebben een caravan en barbecueën graag op een camping.
Ja ja .. je bent dus nooit uitgeleerd.
Ik vraag hem: “zal ik de luxaflex open doen, de zon schijnt zo lekker”.
“Echt niet, de zon verblind alles op het beeldscherm en dan zie ik die …. terroristen niet meer”:
is het antwoord.
De luxaflex blijft dus dicht. Ik wil toch niet dat mijn “schietgraag” door een terrorist neergeschoten wordt.
Op het beeldscherm loopt “schietgraag” juist een trap omhoog. De virtuele terroristen jacht voert hem door een kantoorgebouw. Hij smijt met granaten en gaat in dekking.
Ik vraag:”wat doe je nu ?”
Wanneer hij verder de virtuele wereld in loopt legt “schietgraag” mij het spel uit.
De map heet cs_office en “schietgraag” is juist als counterterrorist, als de goede dus, onderweg.
In deze ronde moet hij gijzelaars uit de handen van de terroristen bevrijden.
Onderweg schiet hij nog een paar vijanden neer.
Plotseling een schot de “virtuele schietgraag“ zakt in elkaar, bloed spuit uit hem en hij is dood.
De “echte schietgraag” zakt achterover alsof het schot hem persoonlijk in het echt heeft getroffen.
De ronde tijd is alweer voorbij en de volgende schietronde begint, “schietgraag” loopt alweer levendig op het beeldscherm.
Een “noob” (zij die het eigenlijk nog niet zo goed kunnen) loopt “schietgraag” in de weg. Begeleid met enig mopperen, loopt “schietgraag” zich een weg vrij.
Steeds dezelfde weg, “je weet ja waar de tegenstanders langs lopen”.
Een schot, een raam versplinterd , “schietgraag” springt erdoor heen en daar staan opeens de terroristen tegenover hem.
Een wilde schietpartij begint en “schietgraag” knalt 3 terroristen neer.
Plotseling valt een schot en zijn levenskracht is weer aan het einde, waar kwam dat schot vandaan ? “Wat een cheater, hij kon mij echt niet zien”.
Die terrorist had hem waarschijnlijk door de muur gezien en achter die muur op hem staan wachten.
Normaal kun je in de virtuele wereld niet door een muur kijken,
ja dat is zelfs voor mij als “noob” overduidelijk.
De tijd is voorbij.
De map wisselt en “schietgraag” vind zichzelf op de dustvsaztec weer.
Het scenario is veranderd.
Hij moet nu géén gijzelaars bevrijden maar een bom onschadelijk maken. De bom is gelegd en de terroristen moeten de bom tot de explosie verdedigen, verteld hij mij. Met een “defusekit” kan hij de bom sneller onschadelijk maken.
Bewapend met granaten, een geweer, een defusekit en met een mes gaat hij op zoek naar de terroristen en hun tikkende tijdbom.
“Schietgraag” is in zijn sas, met een geweer knalt hij de eerste terroristen neer.
In sluipgang kruipt hij naar een terrorist om hem van achteren te overmeesteren.
Met het mes steekt hij meerdere keren op zijn slachtoffer in.
Zijn overwinningstriomf volgt.
Onder counter strike spelers wordt dit knifen genoemd, een bijzonder grote vernedering.
“Schietgraag”verheugd zich over zijn verrassingsaanval als een klein kind.
En niet alleen hij is in een jubel stemming.
Op het beeldscherm en over zijn koptelefoon vieren zijn teamgenoten,
zijn geslaagde aanval met hem.
Maar zelfs deze heldendaad beweegt mij niet om in euforie uit te breken.
Ik baan me een weg uit de virtuele wereld van counterstrike en
verlaat de donkere kamer van de counterterrorist
en went me weer in het gewone zonovergoten leven .
en zie wel weer wanneer “schietgraag”weer in het echte leven verschijnt.
Ook al zal ik in zijn ogen altijd een “counter strike noob” blijven.
Met vriendelijke groeten van een “counter strike noob”vrouw .
?? )
